ในครึ่งหลังของชีวิต ที่หลายคนเรียกว่า "วัยผู้ใหญ่" หรือ "วัย 30-35" ก็เป็นช่วงเวลาที่เราได้เรียนรู้และเข้าใจมากขึ้นว่าความสำคัญของชีวิตอย่างแท้จริง

เริ่มต้นจากการมองเห็นว่าวันนี้ เรารู้สึกเหนื่อย ไม่ใช่เพราะไม่มีใครรักเรา แต่เป็นเพราะทุกคนก็มีเรื่องของตัวเอง ต้องดูแลเหมือนกัน เมื่อเราไปทำงาน ทั้งเพื่อนและครอบครัว ก็จะมีเรื่องของตัวเอง ทำให้เวลาเหลือเพียงเล็กน้อย สำหรับเรารวมถึงครอบครัว เราเองก็มีเรื่องของตัวเองเช่นกัน

แม้จะไม่ได้ต้องการ "โลกใบใหญ่" แต่เราแค่อยากมี "มุมเล็ก ๆ ที่เป็นของเรา" และพอจะพาตัวเองไปถึงพรุ่งนี้ได้ บางคนมีครอบครัว บางคนไม่มี แต่ทุกคนล้วนมีความเหงาในแบบของตัวเอง แม้จะอยู่ท่ามกลางผู้คนก็เถอะ

ความสัมพันธ์หลายอย่าง หลุดมือไปแบบไม่ได้ตั้งใจ เพราะในวัยนี้ "เวลา" กลายเป็นของมีค่า มากกว่าการรักษาบางอย่าง ที่ไม่ตอบสนองหัวใจอีกแล้ว เมื่อเราโตขึ้น เราเริ่มตระหนักว่าความสัมพันธ์ที่ดีจริง ๆ คือการได้รับกำลังใจและความเชื่อมั่นตลอดเวลา ไม่ใช่แค่การพูดคุยและทำกิจกรรมร่วมกัน

บางครั้งเราไปพบเพื่อน หรือครอบครัว ที่กลับห้องมาแล้วเงียบจัด จะรู้สึกเลยว่า...แค่มีคนถามว่า "วันนี้เป็นยังไงบ้าง" มันคือของขวัญมากแค่ไหน เราเริ่มตระหนักว่าความสำคัญไม่ใช่แค่พูดคุย แต่เป็นการที่เราได้รับกำลังใจและความเชื่อมั่นจากคนรอบข้าง

สุดท้าย ก็มาถึงบทสรุปของชีวิตวัย 30-35 เราไม่จำเป็นต้องเก่งที่สุด เพียงแค่รู้ว่า "การอยู่รอด" และ "ความสบายใจ" มีค่ากว่าความยิ่งใหญ่เสมอ เราควรจะใช้เวลาอยู่กับคนที่ใจดี และได้เป็นผู้ใหญ่ที่ไม่ละเลยตัวเองอีกต่อไป,

Advertisement Banner 3
ยุคของ Ai ที่คุณสามารถนำโค้ด HTML มาวางเพื่อสร้างโปรไฟล์ของคุณที่ไม่เหมือนใครเพียงปลายนิ้ว สร้างเลย

magazineasp