ซูเปอร์กัน ซัดดัม และนักวิทย์ที่ถูกลบชื่อ

ในค่ำคืนวันที่ 22 มีนาคม ค.ศ. 1990 ถนน Rue des Chartreux ในย่านอิ๊กเซล กรุงบรัสเซลส์ เงียบสงัดราวกับหลุมฝังศพที่ถูกทิ้งร้าง ฝนปรอยบางๆ ตกลงมาบนพื้นหินขัดมันวาว สะท้อนแสงส้มจากโคมไฟถนนเก่าแก่ที่สั่นไหวตามสายลมเย็นยะเยือกจากแม่น้ำเซนน์ กลิ่นอับชื้นของตะไคร่น้ำผสมกับควันบุหรี่จากร้านอาหารใกล้เคียงลอยคละคลุ้งในอากาศ อาคารอพาร์ตเมนต์สไตล์เบลเยียมเก่าแก่ตั้งตระหง่าน สีครีมซีดจางกรอบด้วยรอยแตกร้าวจากกาลเวลา ทหารรักษาการณ์หรือสายลับไม่มีใครมองเห็น แต่ความตึงเครียดลอยอบอวลราวกับเงามืดที่กำลังคืบคลาน กGerald Bull นักวิทยาศาสตร์ชาวแคนาดาวัย 62 ปี เดินก้มหน้าก้มตากลับมาจากการประชุมลับ กระเป๋าเอกสารหนังสีน้ำตาลในมือหนักอึ้งด้วยแบบแปลนของ "ซูเปอร์กัน" ยักษ์ใหญ่ที่ซัดดัม ฮุสเซน มอบหมายให้เขาออกแบบอาวุธลับที่จะเปลี่ยนสมดุลอำนาจในตะวันออกกลาง​

บูลก้าวขึ้นบันไดนอกอาคาร หัวใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นปนหวาดหวั่น เขารู้ดีว่าโปรเจกต์บาบิโลนคือดาบสองคม ลูกใหญ่บาบิโลน (Big Babylon) ลำกล้องยาว 156 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลาง 1 เมตร จะยิงจรวดทะลุชั้นบรรยากาศหรือกระสุนหนัก 2,000 ปอนด์ไปไกลกว่า 1,000 กิโลเมตร ทำลายเป้าหมายในอิสราเอลหรืออิหร่านได้ในพริบตา เขาเคยสร้างปืนยักษ์ HARP ในบาร์เบโดสช่วงปี 1960s ยิงวัตถุทะยานสูงถึง 180 กิโลเมตร สร้างสถิติโลกที่ยังคงอยู่ แต่ตอนนี้เขากำลังเล่นกับไฟอิรักจ่ายเงินก้อนโต 25 ล้านดอลลาร์เพื่อ Baby Babylon ลูกทดสอบเส้นผ่านศูนย์กลาง 350 มิลลิเมตร ที่เพิ่งยิงทดสอบสำเร็จใกล้กรุงแบกแดด "นี่คือก้าวกระโดดของมนุษยชาติ" เขาคิดในใจ ขณะไขกุญแจประตู ใบหน้าของเขาเหี่ยวย่นจากความเครียดสะสม การบุกรุกอพาร์ตเมนต์หลายครั้งในช่วงเดือนที่ผ่านมาไม่มีทรัพย์สินหาย แต่เอกสารสำคัญถูกพลิกคลี่คำเตือนที่ชัดเจน ความกลัวคืบคลานขึ้นมาอย่างช้าๆ แต่ความทะเยอทะยานผลักดันให้เขาเดินหน้าต่อ​

ไม่ไกลจากนั้น สองชายในเสื้อโค้ทสีเข้มยืนหลบมุมตึก เงียบกริบราวกับส่วนหนึ่งของกำแพงอิฐเก่า หนึ่งในนั้นคือมือสังหารมืออาชีพ 9 มม. เบอร์เร็ตต้าพร้อมกระสุนโฮลโลว์พอยต์ซ่อนในกระเป๋า กลิ่นน้ำมันปืนจางๆ ลอยขึ้นจมูกขณะตรวจสอบอาวุธ ทีมสามคนนี้ติดตามบูลมานานหลายเดือน รายงานการเคลื่อนไหวของเขาส่งตรงไปยังผู้บังคับบัญชาที่ไม่เปิดเผยชื่อ หัวใจของพวกเขาเต้นปกตินี่คือภารกิจ ไม่ใช่การฆ่าเพื่อแก้แค้น แต่เพื่อหยุดยั้งภัยคุกคาม ลมพัดแรงขึ้น ใบไม้แห้งกรอบกราวปลิวว่อนพื้นถนน สร้างเสียงกรอบแกรบที่ดังก้องในความมืด พวกเขารอจังหวะ รู้ว่าบูลอยู่คนเดียว คืนนี้ไม่มีภรรยาหรือลูกชายคอยอยู่ด้วย ความสงสัยผุดขึ้นในใจมือสังหาร: ชายคนนี้ฉลาดล้ำเลิศ ทำไมต้องตายเพราะปืนธรรมดาๆ? แต่คำสั่งชัดเจนห้าลูกกระสุน สองที่คอ สามที่ศีรษะ​

บูลหันกุญแจ เสียงโลหะกระทบดังแกร๊กเบาๆ ในความเงียบ ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าเบาๆ ดังขึ้นจากด้านหลัง เขาหันขวับ ใบหน้าตกใจด้วยความประหลาดใจปนหวาดกลัว ดวงตาเบิกกว้างมองชายสวมเสื้อโค้ทที่ยืนห่างเพียง 3 เมตร "ใคร?" เขาพึมพำ แต่ไม่มีคำตอบ เสียงปืนดัง "ปั้ง! ปั้ง! ปั้ง!" สามนัดแรกทะลุหลังคอและศีรษะ กระสุนเจาะทะลุเนื้อหนัง กลิ่นเลือดสดผสมดินปืนฉุนกึกโชยกระจาย เลือดพุ่งกระเซ็นลงพื้นหินขัด สีแดงสดสะท้อนแสงโคมไฟ บูลทรุดลงคุกเข่ากระเป๋าเอกสารหลุดมือ แบบแปลนซูเปอร์กันกระจัดกระจายเกลื่อนพื้นเปื้อนเลือด "ปั้ง! ปั้ง!" สองนัดสุดท้ายยิงเข้าหลังศีรษะ ใบหน้าของเขากระแทกพื้นดังตุ้บ ร่างไร้ชีวิตนิ่งสนิท กุญแจยังคาอยู่ในรูกุญแจ กระเป๋าเปิดอ้ากับเงินสด 20,000 ดอลลาร์ มือสังหารถอยหลังก้าวหนึ่ง สายตาสแกนรอบๆ หัวใจเต้นแรงด้วยอะดรีนาลีน แต่ใบหน้ากลับเย็นชา เขาเดินจากไปผสานมือในกระเป๋า กลืนหายใจเข้าลึก ฝนเริ่มหนักขึ้น ล้างรอยเลือดบางส่วนลงท่อระบายน้ำ ราวกับเมืองนี้กำลังกลบเกลื่อนความลับ​

เวลา 19:45 น. ผู้ดูแลอาคารชาวเบลเยียมชื่อมร. เดสเม็ต เดินตรวจตึกตามปกติ กลิ่นคาวเลือดลอยโชยก่อนที่สายตาจะเห็นร่างนอนคว่ำ "พระเจ้า!" เขาตะโกนลั่น หัวใจเต้นรัวด้วยความตกใจปนสยดสยอง เขารีบโทรแจ้งตำรวจ ตำรวจเบลเยียมมาถึงใน 10 นาที ถนนถูกปิดกั้นด้วยแถบสีเหลือง กลิ่นเลือดผสมฝนชุ่มฉ่ำ แพทย์นิติเวชตรวจศพ: ห้าบาดแผลจากกระสุน 9 มม. ระยะใกล้ ลูกกระสุนทะลุทะลวงแบบมืออาชีพ ไม่มีร่องรอยต่อสู้ นักสืบฌอง-ปอล เดสเม็ตส่ายหัวด้วยความสงสัย "นี่ไม่ใช่การปล้น มันคือการสังหารที่วางแผนมา" เขาพูดกับลูกน้อง ความกลัวแผ่ซ่านในทีมใครกล้าทำแบบนี้ในใจกลางยุโรป? ข่าวแพร่สะพัด บูลคือผู้เชี่ยวชาญอาวุธที่เคยติดคุกเพราะขายปืนใหญ่ GC-45 ให้แอฟริกาใต้ฝ่าคำสั่ง embargo ในปี 1980 และตอนนี้กำลังช่วยอิรักสร้างอาวุธลับช่วงสงครามอิหร่าน-อิรัก (1980-1988) ชาวบ้านในละแวกนั้นกระซิบกันด้วยความหวาดกลัว "สายลับมอสซัด? CIA? หรืออิรักเอง?" ไม่มีใครรู้ แต่ทุกคนรู้สึกถึงเงามืดของสงครามเย็นที่ยังไม่จบ​

การสืบสวนดำเนินไปหลายเดือน ตำรวจเบลเยียมพบร่องรอยทีมสามคนจากกล้องวงจรปิดเก่าๆ และพยาน แต่ไม่มีตัวตนชัดเจน เอกสารในกระเป๋าบูลชี้ไปที่โปรเจกต์บาบิโลนชิ้นส่วนลำกล้องสั่งจากอังกฤษ เยอรมนี สเปน สวิตเซอร์แลนด์ กำลังขนส่งไปอิรัก เพียงสัปดาห์ก่อน สหราชอาณาจักรยึดท่อเหล็กเป็นถังเคมีที่ท่าเรือ Teesport ตำรวจอังกฤษพบว่ามันคือส่วนของ Big Babylon นักข่าวทั่วโลกตีข่าว "ใครฆ่านักวิทยาศาสตร์ซูเปอร์กัน?" สายลับอิสราเอล MI6 CIA ถูกกล่าวหา แต่ไม่มีหลักฐานเด็ดขาด ลูกชายของบูล มิเชล ยืนน้ำตาคลอในงานศพที่แคนาดา "พ่อฉันเป็นนักฝัน ไม่ใช่ปีศาจ" เขาพูดด้วยความโกรธปนเศร้า ทหารอิรักในแบกแดดได้ยินข่าว ส่ายหัวด้วยความสงสัย "ซัดดัมโกรธมาก แต่เรายังสร้างต่อได้ไหม?" Baby Babylon ถูกทิ้งร้าง ชิ้นส่วนที่เหลือถูก UN ทำลายหลังสงครามอ่าวเปอร์เซียปี 1991 ความลึกลับยังคงค้างคา: มือสังหารคือใคร? ทำไมบูลไม่ระวังตัวมากกว่านี้? เป็นอุบัติเหตุของโชคชะตา หรือแผนการที่ซับซ้อนเกินหยั่งถึง?​

คืนนั้นบนถนน Rue des Chartreux กลายเป็นเครื่องเตือนใจถึงความโหดร้ายของสงครามที่ซ่อนอยู่ในเงามืด โลกเต็มไปด้วยความลับที่วิทยาศาสตร์อธิบายได้ แต่บางปริศนายังคงลอยนวล ชวนให้ไตร่ตรองว่าความทะเยอทะยานของมนุษย์จะนำพาไปสู่จุดจบแบบไหนปืนยักษ์ที่ไม่เคยยิง หรือกระสุนเล็กๆ ที่ดับชีวิตผู้สร้างมัน

แหล่งอ้างอิง